Ostatnio zaktualizowany:
3 tygodnie, 2 dni ago
Pliki AutoConfig mogą być wykorzystane do ustawiania i blokowania ustawień, które nie są objęte przez zasady grupy w systemie Windows lub w pliku policies.json dla systemów macOS i Linux. Metodę tę można wykorzystać do automatycznej zmiany preferencji użytkownika lub uniemożliwienia użytkownikowi końcowemu modyfikowania określonych preferencji poprzez ich zablokowanie.
Spis treści
Konfigurowanie AutoConfig
Aby korzystać z plików AutoConfig, należy umieścić dwa pliki w folderze Firefoksa – jeden na najwyższym poziomie i jeden w podkatalogu. W systemie Windows będzie to ten sam folder, w którym Firefox został zainstalowany. W systemie macOS będzie to folder Contents/Resources aplikacji Firefox.app.
Pierwszy plik nosi nazwę autoconfig.js i jest umieszczony w katalogu defaults/pref. Powinien zawierać następujące dwa wiersze:
pref("general.config.filename", "firefox.cfg");
pref("general.config.obscure_value", 0);
Pierwszy wiersz określa nazwę pliku AutoConfig. Nazwę pliku można dostosować, ale jego lokalizacji nie można zmienić.
Drugi wiersz określa jawność pliku AutoConfig. Domyślnie Firefox oczekuje, że plik zostanie przesunięty o 13 bajtów, aby go zaciemnić.
Drugi plik, który należy utworzyć, nosi nazwę firefox.cfg i jest umieszczany na najwyższym poziomie katalogu Firefoksa. Powinien zawsze zaczynać się od wiersza z komentarzem, takim jak:
// IMPORTANT: Start your code on the 2nd line
Chociaż rozszerzenie pliku AutoConfig to zazwyczaj .cfg, sam plik zawiera treść w formacie JavaScript. Umożliwia to zapisanie w jego obrębie dodatkowego kodu JavaScript, by tworzyć konfiguracje dla różnych warunków, zależnie od potrzeb.
Funkcje AutoConfig
W pliku AutoConfig dostępne są następujące funkcje:
pref(nazwa preferencji, wartość) – ustawia wartość użytkownika dla określonej preferencji. Funkcja ta jawnie ustawia preferencję jako zmienioną przez użytkownika. Oznacza to, że jeśli użytkownik zmienił jej wartość, zostanie ona zresetowana do wartości domyślnej przy każdym uruchomieniu przeglądarki.
defaultPref(nazwa preferencji, wartość) – ustawia wartość domyślną określonej preferencji. Jest to wartość, jaką ma preferencja, gdy użytkownik nie ustawił żadnej wartości lub zresetował preferencję. Użytkownik może tę wartość trwale zmienić.
lockPref(nazwa preferencji, wartość) – ustawia domyślną wartość określonej preferencji i blokuje ją. Jest to najczęściej używana funkcja. Zablokowanie preferencji uniemożliwia użytkownikowi jej zmianę i w większości przypadków powoduje w ustawieniach wyłączenie interfejsu użytkownika, co w jasny sposób pokazuje użytkownikowi, że możliwość zmiany danego ustawienia została zablokowana.
unlockPref(nazwa preferencji) – odblokowuje określoną preferencję. Na przykład można to zastosować, gdy preferencje powinny być zablokowane dla wszystkich użytkowników, ale odblokowane dla określonych użytkowników.
getPref(nazwa preferencji) – pobiera wartość określonej preferencji. Jeśli preferencja nie istnieje, wyświetlony zostaje błąd. Tej funkcji należy używać wyłącznie w przypadku preferencji, które zawsze istnieją.
clearPref(nazwa preferencji) – usuwa wartość preferencji ustaloną przez użytkownika, resetując ją do wartości domyślnej.
displayError(nazwa funkcji, komunikat) – wyświetla błąd w określonym formacie, co jest przydatnym narzędziem do debugowania.
Nie udało się uruchomić pliku Netscape.cfg/AutoConfig. Skontaktuj się z administratorem systemu. Błąd: [nazwa funkcji] się nie powiodła: [komunikat]
getenv(nazwa) – zapytania o zmienne środowiskowe. Może to umożliwić dostęp do takich elementów, jak nazwy użytkowników i inne informacje o systemie.
Wyłączanie elementów interfejsu użytkownika
W przypadkach, gdy elementy interfejsu użytkownika nie są automatycznie wyłączane w preferencjach, istnieją pewne preferencje „disable_button”, które po zablokowaniu wyłączają przyciski. Na przykład tak, jak poniżej, ustawiona preferencja w pliku AutoConfig spowoduje wyłączenie przycisku .
lockPref("pref.privacy.disable_button.view_passwords",true);
Inne preferencje blokujące przyciski to:
- pref.general.disable_button.default_browser
- pref.browser.homepage.disable_button.current_page
- pref.browser.homepage.disable_button.bookmark_page
- pref.browser.homepage.disable_button.restore_default
- security.disable_button.openCertManager
- security.disable_button.openDeviceManager
- app.update.disable_button.showUpdateHistory
- pref.privacy.disable_button.cookie_exceptions
- pref.privacy.disable_button.view_cookies
- pref.privacy.disable_button.view_passwords
- pref.privacy.disable_button.view_passwords_exceptions
- pref.downloads.disable_button.edit_actions.
Scentralizowane zarządzanie
Plikiem AutoConfig można zarządzać centralnie. W tym celu należy w podstawowym pliku AutoConfig określić lokalizację dodatkowego pliku AutoConfig:
pref("autoadmin.global_config_url","https://nazwa_twojej_domeny.com/autoconfigfile.js");
Adresem URL może być dowolny protokół obsługiwany przez Firefoksa, w tym protokół file: wskazujący plik na dysku sieciowym. Format zdalnego pliku AutoConfig jest taki sam, jak plik AutoConfig dla klienta pocztowego, z tą różnicą, że pierwszy wiersz nie jest w nim ignorowany.
Istnieją inne preferencje kontrolujące aspekty AutoConfig. Preferencja autoadmin.refresh_interval powoduje, że AutoConfig będzie odświeżać się z częstotliwością określoną w minutach. Istnieją również preferencje związane ze sposobem obsługi trybu offline, w tym autoadmin.offline_failover i autoadmin.failover_to_cached.
Za każdym razem kiedy plik AutoConfig jest pobierany ze zdalnej lokacji, w folderze profilu użytkownika tworzona jest kopia zapasowa tego pliku o nazwie failover.jsc. Jeśli preferencja autoadmin.failover_to_cached ma wartość false, Firefox odczytuje plik z pamięci podręcznej, oznacza przeglądarkę jako offline i blokuje preferencję, uniemożliwiając przejście w tryb online. Jeśli wartość tej preferencji to: true, Firefox korzysta z zapisanego pliku i kontynuuje normalne działanie. Preferencja autoadmin.offline_failover kontroluje, czy plik z pamięci podręcznej będzie używany, gdy użytkownik będzie offline. Jeśli jej wartość to: true, używany jest plik z pamięci podręcznej.
Preferencje specyficzne dla użytkownika
Jeśli w pliku AutoConfig mają być zawarte informacje specyficzne dla użytkownika, należy ustawić następującą preferencję:
pref("autoadmin.append_emailaddr", true);
Spowoduje to dodanie do wysyłanego zapytania znaku zapytania (?) i adresu e-mail.
Ponieważ Firefox nie używa adresów e-mail, należy ustawić preferencję mail.identity.useremail. Jeśli preferencja ta nie jest ustawiona, Firefox wyświetli monit z prośbą o podanie adresu e-mail. Ponieważ plik AutoConfig jest plikiem JavaScript, tę preferencję można ustawić przed określeniem wartości autoadmin.global_config_url, na przykład w ten sposób:
var user = getenv("USER"); lockPref("mail.identity.useremail", nazwa_użytkownika); lockPref("autoadmin.global_config_url","https://nazwa_twojej_domeny.com/autoconfigfile.js");
